Leica Digilux 2 zilver

Hele fijne camera. Heb hem in Panasonic uitvoering. Kwaliteitsobjectief met
precies het goede zoombereik.
Presteert goed in low light conditions. Echt Leica. Goede autofocus.
Haast geen afdrukvertraging (= in de praktijk echt belangrijk) Geruisloze
bediening, wat bij portretfotografie voorwaarde is. Handig flitsertje (aan de
kleine kant) met mooie lichtverdeling. Perfecte handligging. Veel controle over
de opname. Verbeterpunt: wegschrijven van de data ietwat langzaam. SD-standaard
als geheugenkaart is mooi makkelijk. Max 1 Gig opslag (=optie, standaard is een
16 mB kaart meegeleverd wat dus 'niks' is) als maximum is ruim voldoende. Een
extra SD-kaartje van 1 Gig op zak is geen probleem (want postzegelformaat)
Een camera waar je een band mee krijgt. Voor mij de eerste dig camera die bij
mij de heimwee naar de analogie fotografie wegneemt.

Panasonic DMC LC 1 pas een paar dagen in bezit. Een aantal foto's gemaakt en op
een prof. machine laten afdrukken. Perfecte foto's en neutraal van kleur. Sluit
me bij voorgaande reviewers aan.
Body vind ik persoonlijk zelfs mooier dan de Digilux 2, maar dat is zeer
persoonlijk. (afgestoken hoeken aan de bovenzijde camera)
Ben erg tevreden met het concept vanwege de gemakkelijke instelmogelijkheden.
Het heeft wel iets van mijn vorige R4 en Nikon FM 3A.
Een kantelbaar LCD zoekerscherm is niet nodig voor het bv boven je hoofd
fotograferen. De kijkhoek is namelijk voldoende groot om de compositie te
bekijken.
Verder is de grip prima en niet overdreven groot.
Voorts is 5 mp (staat niet op de camera) absoluut voldoende voor bijna al het
werk. We weten dat het aantal MP's zeer gedeeltelijk verantwoordelijk is voor
goede foto's. Eigenlijk kan je stellen dat meer MP's voor een zelfde doel juist
nadeliger is. Leica en Panasonic hebben dit m.i. goed gezien een de kwaliteit
van de camera opgeschroefd. Kortom een uitstekende camera voor mij en nu stop
ik met deze lofzang.

Heb de Panasonic LC1 een aantal dagen in bezit. Een jaar lang gewerkt met de
Minolta Dimage A1 totdat ik die kapot maakte. Kocht kort daarna een A2. Heb er
een paar dagen mee kunnen schieten voordat die gestolen werd. Ik vind de A1
beter (gebaseerd op slechts een tiental foto's). Dan maar een spiegelreflex
dacht ik. Gekeken en gelezen over de Minolta D7, Canon 20D, Nikon 7D. Toch
gekozen voor de 'Leica' (lees Panasonic LC1). Ik schiet voornamelijk
non-studio portretten en straatfotografie. De reflexen zijn te opzichting voor
straatfotografie. De Leica-lens is fantastisch. Ik hoef voor het eerst geen RAW
meer te schieten. De jpg's zijn goed. Uitstekende balans en geen uitgebleekte
partijen meer. Deze camera is geen echt alternatief voor de diverse
spiegelreflexen, maar meer een digitaal vervolg voor Leica film gebruikers. In
creatief opzicht biedt deze camera ongekende mogelijkheden, maar ook
beperkingen. Zoals alle andere Leica's.

Dit is echt een hele mooie camera. Super degelijk zoals een Leica hoort te
zijn, de kwaliteit spat er van af. Objectief van topkwaliteit. Misschien wel
het meest ergonomische toestel momenteel op de markt. Enige nadeel is de prijs.
Voor dit geld koop je ook een hele mooie spiegelreflex, waar je meer mee kunt
doen. Dit toestel is dus bedoeld voor mensen die geen spiegelreflex willen (of
kunnen) gebruiken en toch fotos van topkwaliteit willen maken. Het is een Leica
en een hebbeding en dat kost gewoon wat.